κιρσοί στα πόδια

Οι κιρσοί στα πόδια χαρακτηρίζονται από το σχηματισμό σακουλών διαστολών των επιφανειακών (υποδόριων) φλεβών των κάτω άκρων, τη φιδωτή στρέψη τους, την αύξηση του μήκους λόγω παραβίασης της εκροής αίματος μέσω αυτών και συμφορητικών αλλαγών στο κάτω μέρος ακρότητες.

Ο όρος «φλεβίτιδα» προέρχεται από τη λατινική λέξη varix, που σημαίνει «στριμμένο, συνυφασμένο».

Οι κιρσοί είναι γνωστοί στην ανθρωπότητα από την αρχαιότητα. Κατά τη διεξαγωγή αρχαιολογικής έρευνας κατά τις ανασκαφές της ταφής Mastaba στην Αίγυπτο το 1595-1580. ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ. Βρέθηκε μούμια με σημάδια κιρσών και θεραπεία φλεβικού τροφικού έλκους στο πόδι.

Αυτή η ασθένεια θεωρείται πληρωμή της ανθρωπότητας για τη δυνατότητα όρθιας βάδισης. Οι κιρσοί στα πόδια επηρεάζουν κατά μέσο όρο περίπου το 15% των ανδρών και έως το 25% των γυναικών (συμπεριλαμβανομένων των εγκύων) στις οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες. Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει γυναίκες, υπέρβαρα άτομα, άτομα με εργασία που σχετίζεται με μεγάλο φορτίο στα κάτω άκρα, που πρέπει να στέκονται όρθιοι ή να κάθονται για πολλή ώρα στη δουλειά.

ταξινόμηση

Λαμβάνοντας υπόψη τους παράγοντες που προδιαθέτουν για την ανάπτυξη της νόσου, διακρίνονται οι πρωτοπαθείς και δευτερογενείς κιρσοί στα πόδια για διάφορους λόγους.

1. Πρωταρχικόςαναπτύσσεται με κιρσούς. Στους κιρσούς, οι επιφανειακές φλέβες αλλάζουν πρώτα, ενώ οι εν τω βάθει φλέβες έχουν φυσιολογική δομή και λειτουργία. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι κιρσοί εμφανίζονται μόνο ως καλλυντικό ελάττωμα, αργότερα, καθώς η νόσος εξελίσσεται, εμφανίζονται διαταραχές φλεβικής εκροής, με αποτέλεσμα να υπάρχει πόνος στα κάτω άκρα, πρήξιμο των ποδιών και των ποδιών, σκουρόχρωμο δέρμα , στο κάτω τρίτο του ποδιού υπάρχουν φλεγμονώδεις αλλαγές και τροφικές αλλαγές επάνω. Οι κιρσοί είναι μια διαρκώς εξελισσόμενη ασθένεια.
2. Δευτερεύωνείναι επιπλοκή εν τω βάθει φλεβικών παθήσεων, συγκεκριμένα, αναπτύσσεται είτε ως αποτέλεσμα συγγενών δυσπλασιών του φλεβικού συστήματος (συρίγγια, συγγενής δυσπλασία κ. λπ. ) είτε μετά από φλεβοθρόμβωση. Η φλεβοθρόμβωση είναι μια πολύπλοκη διαδικασία σχηματισμού θρόμβου στις κύριες βαθιές φλέβες των κάτω άκρων, διαταράσσοντας τη ροή του αίματος μέσω των βαθιών φλεβών. Με την πάροδο του χρόνου, ο σχηματιζόμενος θρόμβος στερεώνεται στη φλέβα, εμφανίζονται οπές μέσω των οποίων είναι δυνατή η περιορισμένη ροή αίματος, αλλά οι φλεβικές βαλβίδες στη θέση του θρόμβου γίνονται ουλές και δεν εμποδίζουν πλέον το αίμα να ρέει πίσω. Ως αποτέλεσμα της δυσλειτουργίας των βαλβίδων των εν τω βάθει φλεβών, το αίμα αρχίζει να κινείται πάνω-κάτω μέσα από αυτές, ρέει πίσω στις επιφανειακές φλέβες και αναπτύσσει δευτερογενείς κιρσούς. Αυτό δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για φλεβική συμφόρηση, ειδικά στα χαμηλότερα μέρη του άκρου - το πόδι και το κάτω πόδι.

Συμπτώματα κιρσών

Στους περισσότερους ανθρώπους, οι κιρσοί εμφανίζονται ως καλλυντικό ελάττωμα, που εκδηλώνεται συχνότερα στην εσωτερική επιφάνεια των κάτω ποδιών. Μερικές φορές οι κιρσοί μπορεί να εκδηλωθούν μόνο ως φλεβικός ιστός αράχνης, ο οποίος σχηματίζεται όταν αλλάζουν φλέβες μικρής διαμέτρου, πιο συχνά στα πόδια και λιγότερο συχνά στο πρόσωπο ή τα άνω άκρα. Οι κιρσοί αποκτούν μπλε ή σκούρο μωβ χρώμα, μια ελικοειδή πορεία.

Συμπτώματα κιρσών: κόπωση, αίσθημα βάρους, πόνος, κάψιμο και μυρμήγκιασμα, σφύξεις, φαγούρα, κράμπες και ανησυχία. Επίσης, ένα από τα συμπτώματα μπορεί να είναι η εμφάνιση πρηξίματος των ποδιών. Ως αποτέλεσμα της έντονης επέκτασης των κιρσών, μπορεί να αναπτυχθούν κυκλοφορικές διαταραχές στους ιστούς των κάτω άκρων, ελαττώματα του δέρματος εμφανίζονται με τη μορφή σκουρόχρωμου ή ερυθρότητας, φλεγμονής. Σε μια εξαιρετικά παραμελημένη περίπτωση κιρσών, αναπτύσσονται τροφικά έλκη.

Διάγνωση κιρσών

Για τη διάγνωση, ο γιατρός εξετάζει πρώτα τον ασθενή, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην εμφάνιση και το πρήξιμο των κάτω άκρων. Μπορεί επίσης να σας κάνουν μια σειρά ερωτήσεων σχετικά με το πώς αισθάνεστε για να διευκρινιστεί η φύση του πόνου. Ένα σημαντικό βήμα είναι επίσης η διεξαγωγή μιας σειράς δοκιμών για την αξιολόγηση της λειτουργικής κατάστασης των επιφανειακών και εν τω βάθει φλεβών. Και τέλος, υπερηχογράφημα Doppler των κύριων φλεβών των κάτω άκρων. Η μέθοδος του υπερήχου επιτρέπει στον γιατρό να δει τη δομή και τη λειτουργία των φλεβών των κάτω άκρων και να αναγνωρίσει φλεβικούς θρόμβους αίματος.

Στα πρώτα συμπτώματα της νόσου, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό που ασχολείται με παθήσεις των αγγείων και ιδιαίτερα των φλεβών (γενικό χειρουργό, αγγειοχειρουργό και φλεβολόγο) και εάν το δέρμα έχει υποστεί βλάβη, θα πρέπει να συμβουλευτείτε και έναν δερματολόγο. Μόνο αφού επισκεφθείτε ειδικούς γιατρούς, κατόπιν σύστασης, μπορείτε να επικοινωνήσετε με μια κοσμετολογική κλινική.

Πρόληψη κιρσών

Προς το παρόν δεν υπάρχει μέθοδος που θα μπορούσε να αποτρέψει εντελώς την ανάπτυξη κιρσών. Χάρη στην πρόληψη, είναι δυνατό να βελτιωθεί ο μυϊκός τόνος, ο οποίος θα βοηθήσει στη βελτίωση της μικροκυκλοφορίας στους ιστούς, στη βελτίωση της κατάστασης και της λειτουργίας των φλεβών των κάτω άκρων και στη μείωση του κινδύνου επιπλοκών. Οι παραδοσιακές και πιο διαδεδομένες μέθοδοι πρόληψης είναι οι εξής:

1. Άσκηση στρες. Μετακινηθείτε περισσότερο. Τα πόδια σας πρέπει να είναι σε συνεχή κίνηση. Κατά το περπάτημα δημιουργούνται ευνοϊκότερες συνθήκες για κυκλοφορία του αίματος στα κάτω άκρα. Ελέγξτε με το γιατρό σας. Σας βοηθά να επιλέξετε τον βέλτιστο τύπο και επίπεδο σωματικής δραστηριότητας.
2. Ελέγξτε το βάρος σας. Η παχυσαρκία αυξάνει το φορτίο στο κυκλοφορικό σύστημα και ιδιαίτερα στις φλέβες. Επίσης, με την υπερβολική πρόσληψη αλατιού, το οίδημα ως αποτέλεσμα της συσσώρευσης υγρών στον οργανισμό αυξάνεται περισσότερο.
3. Προσέχετε τι φοράτε. Αποφύγετε τα ψηλοτάκουνα. Τα παπούτσια σας πρέπει να είναι πάντα άνετα. Όταν φοράτε παπούτσια με χαμηλό τακούνι, οι μύες των κάτω άκρων σας λειτουργούν πολύ καλύτερα, γεγονός που βελτιώνει τη φλεβική παροχέτευση. Επίσης, μην φοράτε άβολα και στενά παντελόνια και φούστες.
4. Σηκώστε τα πόδια σας. Η ανύψωση των ποδιών βελτιώνει τη φλεβική ροή αίματος από τα κάτω άκρα. Δοκιμάστε να κάνετε μερικά διαλείμματα κατά τη διάρκεια της ημέρας και να σηκώσετε τα πόδια σας. Για παράδειγμα, ξαπλώστε ανάσκελα και βάλτε τα πόδια σας σε ένα μαξιλάρι.
5. Αποφύγετε να στέκεστε ή να περπατάτε για μεγάλες περιόδους. Για να βελτιώσετε την κυκλοφορία, προσπαθήστε να αλλάζετε τη θέση του σώματός σας όσο πιο συχνά γίνεται. Προσπαθήστε να σηκώνεστε και να περπατάτε κάθε 30 λεπτά.
6. Μην σταυρώνετε τα πόδια σας. Το να κάθεσαι σταυροπόδι δημιουργεί δυσμενείς συνθήκες για τη ροή του αίματος και στα δύο κάτω άκρα.

Φορώντας κάλτσες, γκολφ και κάλτσες με αποτέλεσμα συμπίεσης είναι ένας καλός τρόπος για την πρόληψη των κιρσών. Μπορεί επίσης να είναι ένα καλό συμπλήρωμα της κύριας θεραπείας (φαρμακευτική ή χειρουργική θεραπεία). Επί του παρόντος, τα φαρμακεία προσφέρουν μια μεγάλη γκάμα εσωρούχων συμπίεσης για να διαλέξετε.

Θεραπεία κιρσών

Υπάρχουν αρκετές κοινά αποδεκτές θεραπείες για τους κιρσούς στα πόδια:

1. συντηρητική (φαρμακευτική και συμπιεστική θεραπεία).
2. χειρουργικός.

Συντηρητική θεραπεία

Η ελαστική συμπίεση θεωρείται από τους γιατρούς ως η πιο αποτελεσματική συντηρητική θεραπεία και πρόληψη των κιρσών - η χρήση ειδικών κάλτσες συμπίεσης (κάλτσες, κάλτσες γκολφ, καλσόν). Φορώντας αυτό το κορδόνι ασκεί ομοιόμορφη πίεση στα κάτω άκρα, κάτι που βοηθά στην κανονική ροή του αίματος και βελτιώνει την αποχέτευση, ενώ παρέχει ένα εξωτερικό πλαίσιο, ας πούμε έτσι, που υποστηρίζει τα εξασθενημένα τοιχώματα των αγγείων. Ως αποτέλεσμα, το φορτίο στις φλέβες μειώνεται, η εκροή φλεβικού αίματος βελτιώνεται και ο ρυθμός περαιτέρω εξέλιξης της νόσου μειώνεται, μειώνεται ο κίνδυνος θρόμβωσης.

Οι σύγχρονες κάλτσες συμπίεσης χωρίζονται σε δύο τύπους: τις θεραπευτικές και τις προφυλακτικές. Κάθε ιατροτεχνολογικό προϊόν επισημαίνεται σε mm Hg, σύμφωνα με το οποίο χωρίζεται σε κατηγορίες από I έως IV. Σε διαφορετικά στάδια της νόσου, χρησιμοποιείται συμπίεση ορισμένης ισχύος και είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε γιατρό, καθώς μόνο ένας γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει και να επιλέξει τις σωστές κάλτσες συμπίεσης, λαμβάνοντας υπόψη τον τύπο της παθολογίας και σύμφωνα με συγκεκριμένο άτομο μέτρα .

Εάν κάνετε καθιστική ζωή, εάν ασκείτε παρατεταμένη σωματική άσκηση, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή εάν έχετε κληρονομική διάθεση, συνιστάται να φοράτε κάλτσες συμπίεσης και καλσόν ως προληπτικό μέτρο. Ακόμη και με το παραμικρό σημάδι κιρσών, θα πρέπει να πάτε αμέσως σε μια εξειδικευμένη κλινική.

Η φαρμακευτική θεραπεία μπορεί να μειώσει τις κλινικές εκδηλώσεις της νόσου - πόνο, οίδημα, δυσφορία, σπασμούς κ. λπ. , αλλά δεν μπορεί να σταματήσει εντελώς την εξέλιξη της νόσου και σήμερα χρησιμοποιείται μόνο ως μέρος της σύνθετης θεραπείας κατά την κύρια χειρουργική θεραπεία. Δυστυχώς, παρά τη θεωρητικά δικαιολογημένη σκοπιμότητα χρήσης, τα περισσότερα από τα φάρμακα για τη θεραπεία των κιρσών που κυκλοφορούν σήμερα στη φαρμακευτική αγορά έχουν μάλλον χαμηλή αποτελεσματικότητα. Ένας από τους λόγους για αυτό είναι η χαμηλή απορρόφηση των δραστικών ουσιών στις οποίες βασίζονται αυτά τα φάρμακα από τον οργανισμό. Η αύξηση της δόσης του φαρμάκου που λαμβάνεται μπορεί να βοηθήσει σε αυτήν την κατάσταση, αλλά αυτό σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών και παρενεργειών. Ένας άλλος λόγος για τη χαμηλή αποτελεσματικότητα αυτών των φαρμάκων είναι ότι το φάσμα δράσης τους είναι σχετικά στενό και κατευθύνεται σε έναν σύνδεσμο που εμπλέκεται στην ανάπτυξη και την εξέλιξη της νόσου. Και για να επιτευχθεί το βέλτιστο αποτέλεσμα απαιτείται μια πολύπλοκη επίδραση στην ασθένεια και η χρήση πολλών φαρμάκων. Ένα ιδανικό φάρμακο για τη θεραπεία της φλεβικής ανεπάρκειας και των κιρσών θα πρέπει να επηρεάζει όσο το δυνατόν περισσότερους παθογόνους συνδέσμους χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας, να έχει ελάχιστες παρενέργειες και να απορροφάται καλά από τον οργανισμό.

χειρουργική επέμβαση

Μέχρι σήμερα, η χειρουργική θεραπεία των κιρσών στα πόδια δεν απαιτεί μακρά παραμονή στο νοσοκομείο. Χάρη στη χρήση σύγχρονων επεμβατικών μεθόδων θεραπείας, η αφαίρεση των κιρσών μπορεί να γίνει όχι μόνο με αναισθησία με τον ασθενή εντελώς αναίσθητο, αλλά και με τοπική αναισθησία όταν ο ασθενής έχει τις αισθήσεις του, μόνο η ευαισθησία στον πόνο των κάτω άκρων είναι απενεργοποιημένο. Οι κιρσοί μέσα σε 3 μήνες μετά τον τοκετό υποχωρούν από μόνες τους χωρίς θεραπεία.

Υπάρχουν οι ακόλουθες χειρουργικές μέθοδοι θεραπείας:

1. σκληροθεραπεία.Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, εγχέεται ένα διάλυμα, υπό την επίδραση του οποίου σχηματίζεται μια ουλή στη θέση της κατεστραμμένης φλέβας. Αυτή η μέθοδος εφαρμόζεται μόνο σε μικρού και μεσαίου μεγέθους κιρσούς. Περιστασιακά, μπορεί να χρειαστούν όχι μόνο μία, αλλά πολλαπλές ενέσεις ενός σκληρυντικού διαλύματος για να καθαρίσει πλήρως τη φλέβα. Όταν εκτελείται σωστά, η σκληροθεραπεία είναι πολύ αποτελεσματική, λιγότερο τραυματική, οδηγεί σε καλά θεραπευτικά και αισθητικά αποτελέσματα και ένα σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι η σκληροθεραπεία γίνεται με τοπική αναισθησία (δηλαδή χωρίς αναισθησία) απευθείας στο ιατρείο.
2. θεραπεία με λέιζερ.Η ακτινοβολία λέιζερ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αφαίρεση κιρσών οποιασδήποτε διαμέτρου και ιδιαίτερα του φλεβικού δικτύου. Η ουσία της μεθόδου είναι να ακτινοβοληθεί η εσωτερική επιφάνεια της φλέβας με δέσμη λέιζερ. Μια ειδική συσκευή εισάγεται μέσω μιας μικρής παρακέντησης του δέρματος και του τοιχώματος της φλέβας - ένας οδηγός φωτός μέσω του οποίου διέρχεται μια δέσμη λέιζερ υπό έλεγχο υπερήχων. Η εσωτερική επιφάνεια της φλέβας ακτινοβολείται με λέιζερ και στη συνέχεια κολλάται. Με αυτή τη μέθοδο, ο γιατρός κατευθύνει μια ακτίνα λέιζερ στη φλέβα που πρέπει να αφαιρεθεί, αποχρωματίζοντας αργά και εξαφανίζοντας εντελώς τη φλέβα. Ένα σημαντικό πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι δεν γίνονται τομές μαλακών ιστών ούτε δέρματος. Με τη μέθοδο λέιζερ είναι δυνατή η εξάλειψη των προσβεβλημένων φλεβών και η επούλωση των τροφικών ελκών της κνήμης.
3. Χειρουργική αφαίρεση κιρσού.Η χειρουργική αφαίρεση περιλαμβάνει την πραγματοποίηση πολλών μικρών τομών στο δέρμα και τον μαλακό ιστό, την αφαίρεση της κατεστραμμένης φλέβας και την απολίνωση των ανίκανων διατρητών φλεβών του ποδιού. Κατά τη χρήση αυτής της τεχνικής, η αναισθησία είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται για την αφαίρεση κιρσών μεγάλης διαμέτρου.
4. Περιπατητική φλεβεκτομή (αφαίρεση κιρσών).Αυτή η διαδικασία εφαρμόζεται στην αφαίρεση φλεβών μικρής διαμέτρου. Σε αυτή τη μέθοδο, η φλέβα αφαιρείται μέσω πολλών μικρών τομών στο δέρμα με τοπική αναισθησία. Οι ουλές που μένουν μετά την αφαίρεση είναι μικρές και σχεδόν αόρατες.
5. Ενδοσκοπική αφαίρεση κιρσών.Αυτή η διαδικασία είναι ιδιαίτερα καλή για το σχηματισμό δερματικών ελαττωμάτων με τη μορφή ελκών. Με αυτή τη μέθοδο, μια ειδική μικρο-κάμερα βίντεο εισάγεται στο δοχείο, η οποία σας επιτρέπει να δείτε το δοχείο από το εσωτερικό και να παρατηρήσετε ολόκληρη τη διαδικασία αφαίρεσης. Στη συνέχεια, η φλέβα αφαιρείται μέσω αυτού του θαλάμου υπό επίβλεψη.

Με τη χρήση σύγχρονων μεθόδων θεραπείας, είναι δυνατό να επιτευχθεί πλήρης επούλωση και ένα καλό καλλυντικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι οι κιρσοί μπορεί να επανεμφανιστούν.

Επιπλοκές κιρσών

Περιστασιακά, στο δέρμα γύρω από μια κιρσοκήλη μπορεί να εμφανιστούν αλλαγές από σοβαρό σκουρόχρωμο έως ελκωτικά ελαττώματα του δέρματος ως αποτέλεσμα παραβίασης της μικροκυκλοφορίας του αίματος. Εάν εμφανιστούν αυτές οι αλλαγές, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό.

Μια άλλη πιο σοβαρή επιπλοκή των κιρσών είναι η ανάπτυξη θρόμβων αίματος στις βαθιές και επιφανειακές φλέβες. Αυτή η επιπλοκή ονομάζεται θρομβοφλεβίτιδα. Όταν εμφανίζεται, υπάρχει οξύς βασανιστικός πόνος, οίδημα και ερυθρότητα. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό.

Αιτίες κιρσών

Η πραγματική φύση των κιρσών δεν είναι αρκετά σαφής. Σύμφωνα με τους περισσότερους επιστήμονες, οι κιρσοί είναι κληρονομικοί, γενετικοί. Η κύρια αιτία αυτού είναι η αδυναμία του τοιχώματος της φλέβας και η δυσλειτουργία των φλεβικών βαλβίδων. Οι φλεβικές βαλβίδες προέρχονται από το τοίχωμα των φλεβών και συνήθως έχουν 2 πτερύγια που βλέπουν προς την καρδιά. Όταν οι βαλβίδες κλείνουν κανονικά, το αίμα από το υπερκείμενο τμήμα της φλέβας δεν μπορεί να εισέλθει στο παρακάτω τμήμα. Με τη δυσλειτουργία της βαλβίδας και το ατελές κλείσιμο των βαλβίδων, το αίμα κινείται πάνω-κάτω προκαλώντας φλεβική συμφόρηση και διαστολή των φλεβών που βρίσκονται κάτω από τη βαλβίδα. Αρχικά, μια κιρσοκήλη εμφανίζεται στο σημείο όπου υπάρχει μια βαλβίδα με μειωμένη λειτουργία, και το αίμα παροχετεύεται από τις βαθιές φλέβες στις εξωτερικές, η υπερχειλισμένη φλέβα διαστέλλεται, διαστέλλεται, προκαλώντας τέντωμα και δυσλειτουργία εκείνων που βρίσκονται κάτω από τα απαγωγά πτερυγίων και σύντομα. Σταδιακά αναπτύσσονται διαταραχές της φλεβικής εκροής αίματος από το κάτω άκρο προς την καρδιά, με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η μικροκυκλοφορία του αίματος στους ιστούς των κάτω άκρων, η οποία εκδηλώνεται με οίδημα, αυξημένη μελάγχρωση, θρομβοφλεβίτιδα και τροφικά έλκη.

Παράγοντες για την ανάπτυξη κιρσών

Οι παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση κιρσών μπορεί να περιλαμβάνουν:

1. Γενετική προδιάθεση - ένα λεπτό και αδύναμο τοίχωμα επιφανειακών φλεβών.
2. Αυξημένη πίεση στις φλέβες: καθιστική εργασία, πολύωρη ορθοστασία, φορώντας άβολα ψηλοτάκουνα παπούτσια, άρση βαρών, έλλειψη κίνησης των μυών της γάμπας. Η εγκυμοσύνη και ο τοκετός είναι επίσης ένας παράγοντας πυροδότησης για την ανάπτυξη κιρσών. Με μια έντονη σωματική υπερένταση, η υδροστατική πίεση στις φλέβες των κάτω άκρων αυξάνεται απότομα, γεγονός που πυροδοτεί τη διαδικασία της επέκτασης των κιρσών τους.

Άλλοι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη κιρσών περιλαμβάνουν:

1. Ηλικία. Με την ηλικία, το τοίχωμα των φλεβών, καθώς και οι βαλβίδες, γίνονται πιο λεπτές, γεγονός που οδηγεί σε περιοδική παραβίαση της λειτουργίας τους.
2. Πάτωμα. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από κιρσούς. Είναι πιθανό ότι αυτό οφείλεται σε μια σειρά ορμονικών αντιδράσεων. Οι γυναικείες ορμόνες του φύλου επηρεάζουν τη διαδικασία χαλάρωσης του τοιχώματος της φλέβας. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού, κατά τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου και κατά την εμμηνόπαυση, εμφανίζονται έντονες ορμονικές αλλαγές στο γυναικείο σώμα, οι οποίες πρέπει να βλάψουν τη λειτουργία του φλεβικού συστήματος. Δεν μπορεί επίσης να αποκλειστεί η επίδραση της λήψης ορμονικών αντισυλληπτικών στην πορεία των κιρσών.
3. Ευσαρκία. Με το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία, το φορτίο στις φλέβες των κάτω άκρων αυξάνεται.
4. εγκυμοσύνη και τον τοκετό. Στις έγκυες γυναίκες, το φορτίο όγκου στο σώμα αυξάνεται, ταυτόχρονα μειώνεται ο ρυθμός εκροής αίματος από τα κάτω άκρα στην πυελική κοιλότητα στο σύστημα της κάτω κοίλης φλέβας και στην καρδιά. Έτσι δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη κιρσών. Οι αλλαγές στο κυκλοφορικό σύστημα στο σώμα μιας γυναίκας προβλέπουν την ανάπτυξη του εμβρύου, αλλά ταυτόχρονα προκαλούν την ανάπτυξη κιρσών. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή κατά τον τοκετό, η εξέλιξη των κιρσών είναι δυνατή όχι μόνο στα κάτω άκρα, αλλά και στις αιμορροϊδικές φλέβες γύρω από τον πρωκτό.